Yolum Mersin’den Konya’ya düşmüştü. Çeyiz eşyası getiriyorduk, nişanlımla beraber Erdemliden yola çıkmıştık. Kamyon şoförü, ben ve nişanlımla eşyaları Konya’ya getirecektik. Yolculuğumuzun 10. km maceramız başlamıştı. Tuttuğumuz kamyonun vize ve sigortası yokmuş. Polis kontrol noktasında bizi durdurdular. Kamyon şoförü emekli bir imamdı. Polislerin altından girdi üstünden çıktı çeyiz eşyası götürüyorum sevabına vs diyerek polisleri ikna etti. Kaldığımız yerden yolculuğumuza devam ediyorduk. Bir an bu yolculuğun çok uzun ve sıkıntılı geçeceğini düşünmeye başlamıştık. Nişanlım kendini uykuya vermeye çalıştı ama nafile. Şoförümüz ilahi çalmaya başladı. Silifke, ye gelene kadar onlarca arabadan selektör aldık. Tabi biz bir anlam veremedik. Harika imamımızda bize çadır için selektör yapıyorlar dedi. Durdu, çadırı bağladı. Yola devam ettik uzun bir yolculuktan sonra acıktığımızı fark ettik. Mut’un kasabası olan Sertavul’da bir et yemeği yiyelim dedik. Kamyoncumuz et yemeklerinin ünlü olduğunu söyledi ve bizde kavurma yemeye karar verdik. Fil Babanın Yeri Et Lokantasına girdik. Üç kişilik kavurma istedik ve nişanlım wc’ye gitmek istedi. Lokantanın içinde bir wc vardı. Wc demeye milyonlarca şahit ister ama öyle bir şahidi bulacağınızı sanmıyorum. 😀 Nişanlım söylenmeye başladı. Arkadaşlar siparişimizi aldılar. Bir yoğurt ve salata getirdiler. Aradan 45 dk geçti saç kavurmamız geldi. Yemeğimizi yemeye başladık. Yemek içimize sinmedi. Yapacak bir şey yoktu, acıkmıştık ve yolumuz uzundu. Neyse hesabı ödeyelim geç kalmadan gidelim dedik. Hesap ödemek için içeriye girdim, orada duran eleman 95 lira dedi. Tutuldum kaldım. Konuşamadım. Kazığın acısını bir yerimde hissettim. Nişanlım falan olunca sesimi çıkarmadım lokantada ki tipi bozuk adamlarla tartışmak istemedim, bir sorun çıkmadan günü tamamlamak istiyordum. Fil baba kimse oranın kazığını yedim. Şunu net söylemek istiyorum. Hayatımda birçok ilde birçok yerde yemek yedim. Yediğim en iğrenç yemeğe en yüksek parayı ödemiş oldum. İnsan da haysiyet olur, şeref olur, böyle bir şey Müslüman’a değil dinsize bile yapılmaz diye düşündüm. Kamyona bindik nişanlıma yediğimiz kazığı anlattım. Kendi aramızda bu konuyu konuştuk. Karaman’a doğru geldiğimizde polis noktası gördük. Kamyoncu alev aldı ve bir köy yoluna girdik. Köyün adı lale köyüydü. Ne hikmetse hiç lale yoktu. Köyde bir tur attık arkadaşını aradı vs konuştular polisin Karaman’dan geleni durdurduğunu öğrendi. Yolumuza devam ettik. Çumra’ya geldiğimizde bölge trafiğin önünde polis noktası ile karşılaştık bu sefer kaçış yoktu. Polis amcaların kucağına oturmuştu imamımız. Durduk; imamımız polislere doğru gitti. Kamyonun arka makas kırıkmış polis fırçalamaya başladı evrakları istedi, bu sefer hapı yuttuk dedik arabayı bağlayacaklar korkusu sardı bizi. İmam okudu üfledi, polisleri ikna etmiş bir şekilde yanımıza geldi. Tekrar yola çıktık ve yolculuğumuz Konya’da sona erdi. Diyeceğim şu ki Sertavul’a yolunuz düşerse kesinlikle fiyatı öğrenin sonra yemeğinizi yiyin. Mümkünse Fil yazan her şey den uzak durun hortumlanırsınız. Filin hortumu sizi emmesin. Bir gün bu yazıdan haberi olursa Fil baba ya da her kimse öteki tarafta hakkımı fazlası ile alacağım. Hiç bir zamanda hakkımı helal etmeyeceğim. Allah’a havale ediyorum.

Nevşehir’e işim düşmüştü hem gezi hem ziyaret diye biliriz.Neyse kar, kış diyerek otobüsle yola çıktık 4 saatte falan Nevşehir’e indik. Taksiciyle pazarlık yaptıktan sonra çat beldesine 25 liraya gitmeye ikna ettik.Taksici tabi taksimetre vs ayaklarına yattı.:) Yermi anadolu çocuğu kabala pazarlık varken.Çat Nevşehir’e 8 km civarında küçük bir ilçe, gördüğüm kadarı ile belediyelik.Çat’ta özel bir özürlü bakım merkezi var.Orada kalan bir akrabamız var.Büşra ve poyraz bakım merkezleri olarak geçiyor merkezin adı.Güzel bir yer.Neyse hastamızı ziyaret ettik falan derken saat ilerledi gitme zamanımız gelmişti.Çat’ın içine geldik. Nevşehir’e otogara gidecektik.Sorduk soruşturduk ne ile gideriz otogara.Esnaftan otobüs var ama hangi saatte gider bilmiyoruz dediler.Hayda dışarıda hava -18 derece biz otobüs bekliyoruz.Sağ olsunlar otostop yaptıklarımızda almıyor.Kaldıkmı Çat’ta. 🙂 Nevşehir’e gidecek bir amcanın sayesinde Arkası açık Skoda pickup araba ile şehir merkezine indik.Tabi biz oraya varana kadar – 18 derece bir havada arkası açık araba ile donmuştuk.İndiğimizde hiç bir şey hissetmiyorduk.Sora sora bağdat bulunur hesabı otogarı bulduk bunun içinde 1 kaç km yürüdük. :)Nihayet otogara vardık ve dönüş biletini aldık.En son ellerimi hissetmeye başladığımda Aksaray’a varmıştık.Sonra uyumuş kalmışım.Garib bir Nevşehir gezisi oldu.Ve hala inanamıyorum Çat’ta yaşayan insanların otobüslerinin saat kaçta olduğunu bilmemelerine

Bugün sizlerle küçük bir seyehate çıkalım,Akdenizin en eski şehirinden söz edecem.Bir tür gezi ve bilgi paylaşımı olacak.
Bu yaz akdenize yapmış olduğum gezilerden biri. İlk defa Mersine giden birisi olarak bu şehri sevdim, havası, doğal güzellikleri çok etkileyici. Yolculuk boyunca
Toros dağları size eşlik ediyor, yanlızlık çekmeyin diye sanki. Renklerin uyumu insanı başka bir dünyaya götürüyor, yeşil ve mavinin uyumu hiç bu kadar güzel gelmemişti
bana, yolculuk boyunca. Arabayla yaptığımız bu yolculukta en dikkat ettiğim bir diğer konu da tarihi güzelliklerini görmem ve içlerinden geçmem oldu. Ben bu yolculuğa
Konya’dan başlamış olduğumdan, bir tarihi şehirden, bir başka tarihe yolculuk yapmam beni heyecanlandırıyordu. Dağlardan sahile doğru inmeye başladıktan sonra ilk ilgimi
Çeken denizin ortasındaki Kız kalesi oldu, mavi suların içinde endamıyla dimdik duruyordu kale, ben eski ama yeniyim dercesine dimdik ayakta size selam veriyordu
Kız kalesi, Mavi suların ortasında gökyüzündeki martılar ona arkadaşlık, denizdeki insanlarda dostluk gösteriyordu. Kendi kendime dedim ki İstanbul’da ki kız kulesinin başka bir suretimi dedim, ama tabi ki İstanbul’daki Kız kule’sinin ayrı bir hikâyesi olduğunu duymuş ve okumuştum.

Mersin şehrinin Kız kalesi hakkında pek bir bilgim olmadığından, hemen bilgi araştırması yaptım. Bunu sizlerle paylaşmak isterim, Erdemli ye bağlı bir kasabada bulunuyor
Kız kalesi, Erdemliden 23 km uzaklıkta batı da yer alan bir yer, tarihteki adı Korykos Antik Kenti olarak geçiyor, Şehri korumak için yapılmış sağlam surlardan
Oluşmaktadır.

M.Ö 4. yüzyıllarında inşa edilmiş canlı bir Roma şehri dersek yanlış olmaz galiba. Bu Antik şehirde yaşayan devletler, Roma, Bizans, Lusigman ve Kahraman oğlu
Yaşam sürmüş.
Denizin ortasında sağlam taşlardan yapılmış surlar size bakarken düşüncelere dalıyorsunuz o devirde nasıl yaptılar bu kaleyi diyorsunuz.
Günümüzde olsa çok kolay yapılır inşa edilir deriz ama o eski devirde teknoloji yokken sadece insan gücü ile yapmış olmaları insanı düşündürüyor, takdir ve saygı
Duymamızı sağlıyor. Kız kalesinin o ihtişamından sonra yolumuzun üstünde tarihi bir yer olan Kanlı divane den söz etmek istiyorum. Burdaki halk bu şehrin değerini
bilmiyor, her yer çöp, tarihi taşlarıda mezar taşları yapmışlar maalesef. Kanlı divane büyük bir çukurdan oluşmaktadır. Bu şehirde Helenistik, Roma, Bizans döneminden kalma
tapınak, kuleler, kadın ve erkek heykelleri bulunmaktadır. Bir rivayete göre o dönemin Kralları suçluları bu obruğa atarlarmış ve içinde vahşi hayvanlar bulunurmuş.
Tarih insanı şaşırtmaya devam ediyor işte, derin çukurun duvarlarındaki resimleri orda görmek dokusunun bozulmamış olması, insanların resme zarar vermemesi
ayrı bir mutluluk, son olarak her yıl burada uluslar arası müzik festivali yapılıyormuş. Dünyanın bütün şehirlerinden buraya gruplar gelerek konserler düzenleniyormuş.
Gün o kadar hızlı akıyor ki burada zaman yetmiyor. Çok gezilecek yerler var Mersin de ,deniz ve tarih iç içe olduğundan insan denizede girmek istiyor hemen.
Biraz mola verip denize girmeyi düşünürken, bir bakıyorum kendimi Cennet ve Cehennem Obrukların da buluyorum.

Cennet ve Cehennem adı insana ölümüde düşündürüyor. Cennet ve Cehennem adını duyduğumda, Cennet’i yem yeşil bir yer olarak Cehennem’i ise kocaman derinliği olan kapkaranlık bir yer olarak hayal ettim.İlk olarak Cennet’e inmek istedim. Büyük bir Obruktu içi yeşil ağaçlarla dolu bir çukur. İçine inmek için merdivenlerden aşağıya doğru inmeye başlıyoruz, bugün burası oldukça kalabalıktı.
Tek sıra halinde merdivenlerden inmeye başlıyoruz, bazıları inerken basamak saymaya başlıyordu. Ben de basamaklardan inerken basmakları inceliyor, taşların nasıl işlendiğine bakıyordum. Artık yavaş yavaş Cennete gelmeye başladık, içerisi soğuk ve yerler kaygan olmaya başlamıştı. Mağranın içi çok kaygan inerken çok dikkatli olmalısınız.
Üstünüze yukardan su damlaları akıyor, yerler bu sayede kaygan oluyor çok dikkatli olmasınız. Şimdi artık Cennet’in tam göbeğindeyiz. İçerisi karanlık, nemli ve kaygan.
En güzel yanı sesinizin size geri gelmesi, ses yankısı çok hoş bir duygu. Size yeri gelmişken kısa bir bilgi notu aktarmak istiyorum. Eski çağlarda buraya Korikos
mağraları denirmiş. Buranın sahipleri Ejder Typhonun meskeni sayılırmış. Mağranın ağzında da bir kilise bulunmaktadır. Bu kiliseyi bir dindar rahip yaptırmış. Cennet
mağrasında 452 basamak bulunmaktadır.300’cü basamakta ise Kilise bulunmaktadır.Şimdi geri dönüş için merdivenlerden tırmanmaya başladık çok yorucu çıkmak Cennet’ten. Bu arada aklıma gelmişken basamakları saymaya uğraşmayın yukarıda girişte tabelada yazıyor. 😀

Zor da olsa tırmanışımız biti ve cehennem çukuruna doğru yürüyüşümüz başladı ,burası 705 metre uzaklıkta bir yer.Çok dehşetli büyük bir çukur ben aşağıya bakamıyorum
yükseklik korkumdan. Yanımdakiler bana gülüyor :)))).Buranın hikayesi de suçlular buraya atılırmış. Ne günlermiş dedim kocaman bir çukura atılmak ve ölmek duygusu beni
kötü yaptı. Bir an önce gitmek istedim işte.
Gezmek ve görmek bitmez bu şehirde daha çok yer var gezilecek ama ben bugün gezime nokta koydum, şimdi biraz denize girmek ve serinlemek istiyorum müsadenizle.
Son olarak eğer bir gün yolunuz bu şehre düşerse gezmenizi tavsiye ederim. Hayatımız bizlere güzel ve sağlıklı bol gezme şansı sunsun. Hoşça kalın.